در شرایطی که جمهوری ایتالیا در 75 سال زندگی خود 66 دولت داشته است ، نخست وزیر فعلی ماریو دراگی ، رئیس سابق بانک مرکزی اروپا ، که اکنون رئیس جمهور آلبرتو فرناندز را دریافت می کند ، به عنوان یک رقم ثبات ظاهر می شود. به دلیل همه گیری و عادی شدن زمینه سیاسی مشخص شده توسط بی ثباتی آخرین نخست وزیران ، 8.8٪ کاهش یافت.

پس از سقوط شدید دولت جوزپه کونته، که به مدت یک سال و نیم تلاش کرد تا یک اتحاد چپ میانه را رهبری کند تا اینکه ایتالیا خبر جهانی از نیرویی شد که همه گیری آن را تحت تأثیر قرار داد ، انتخاب دراگی – 73 ساله – سه ماه پیش اعتماد به نفس کشور و نهادهای اروپایی بود که سال گذشته آنها پرداخت 209،000 میلیون یورو برای رم را تصویب کردند که نیمی از آنها “غیر قابل استرداد” یا بدون نیاز به پرداخت است.

رئیس جمهور سابق بانک مرکزی اروپا بین سالهای 2011 و 2019 پس از بیش از 30 سال فعالیت در سازمان های بزرگ بین المللی ، که در آن ستایش از سراسر نهاد اروپا را جمع آوری کرد ، دراگی از اواسط ماه فوریه فرصتی را آغاز کرد تا بتواند در بهبود شرایط مورد نیاز کشور در برابر پسا همه گیر شدن به سر می برد.

دراگی در 18 فوریه در کشوری که به دلیل همه گیری و چالش دستیابی به ثبات که یک دولت با ثبات را تا انتخابات بعدی برنامه ریزی شده تضمین می کند ، موافقت پارلمان را در 18 فوریه دریافت کرد. تا مارس 2023

حمایتی که وی با آن ترک کرد ، که به دلیل مشکلات خاص هنوز در خارج از تقاطع های داخلی باقی مانده است ، نشانه واضحی در این مسیر بود: از لیگ راست گرای ماتئو سالوینی ، تا Eurosceptics سابق جنبش پنج ستاره و سیلویو برلوسکونی نیروی ایتالیایی ، تقریباً تمام رنگین کمان سیاسی کشور به رهبری “سوپر ماریو” پیوست تا یک دولت ائتلاف گسترده تشکیل دهد.

همچنین از جناح چپ میانه ، رهبران سابق ، انریکو لتا و ماتئو رنزی از نیروهای تحت رهبری وی ، حزب دموکرات و ویوا ایتالیا حمایت می کنند.

دراگی در یک کالج یسوعی آموزش دیده و توسط ژاپن گذشته توسط پاپ فرانسیس به عنوان عضوی از آکادمی پاپی علوم واتیکان منصوب شد ، همچنین Draghi آخرین وعده رئیس جمهور سرجیو ماتارلا است ، که ژانویه گذشته آخرین هفت سال خود را در طول کسانی که من دارم آغاز کرد پنج دولت برای تصویب.

با انعکاس حمایت گسترده ای که از او حمایت می کرد ، هم روزنامه فایننشال تایمز و هم Avvenire ، روزنامه کنفرانس اسقفی ایتالیا ، هنگام انتشار خبر تشکیل دولت جدید از او ، در طبقه بندی “Super Mario” دریغ نکردند.

اگرچه قبلاً نشانه هایی از رهبری سیاسی قدرتمند برای حفظ انسجام در راس ائتلاف نشان داده شده است ، دولت دراگی سومین رئیس اجرایی است که پس از بانکدار کارلو چمپی در 1993 و ماریو مونتی در سال 2011 ، توسط یک تکنسین در 30 سال رهبری می شود. دو تجربه که هنوز هم ایتالیایی ها را تقسیم می کند. یکی از چالش های دراگی نیز این است که بالاتر از این تضادها باقی بماند.

با ماتارلا در آخرین سال مسئولیت خود ، دراگی همچنین با این احتمال روبرو است که بتواند روند اقتصادی کشور را در سال 2021 تثبیت کند و سپس برای مبارزه با ریاست جمهوری که پارلمان در فوریه 2022 انتخاب می کند ، قرار گیرد..

اگرچه ائتلاف لحظه ای که دراگی دوره خود را به اتمام می رساند ترجیح می دهد ، در حالی که ایتالیایی ها باید در مارس 2023 به صندوق های رای برگردند ، بسیاری هستند که تصور می کنند ماتارلا خود می تواند یک دوره دوم “کوتاه” یک ساله ایجاد کند ، تا این امر به اقتصاددان ادامه دهد. به عنوان نخست وزیر و سپس فرماندهی نهادی کشور را به او بسپارید.